İTÜ Vakfı, amaçlar doğrultusunda; mezun, mensup ve öğrencilerimize hizmet verecek, eğitim-öğretim, spor, sosyal ve kültürel ihtiyaçlarını karşılayacak tesisleri kapsayan tüm yatırımların İTÜ kampüslerine yapılmasını öncelikli hedef olarak seçti. Bu hedeflere varma doğrultusunda üstlendiğim genel sekreterlik görevim boyunca yönetim kurulu ve bağlı birimlerle yürüttüğümüz uyumlu ve özverili çabalarla eğitim tesisleri, sosyal tesisler ve spor tesisleri İşletmelerini kurarak tüm İTÜ’lülere hizmet vermeyi sağladık.
İTÜ Vakfı Genel Sekreterliği görevini kabul etmemdeki en büyük etken, üniversitemizde sosyal hayatı canlandırmak üzere bazı projeleri hayata geçirme hayalimdi. Bu nedenle vakıftaki görevi bir fırsat olarak gördüm.
Biz pek çok tesisi gece-gündüz çalışarak kısa sayılabilecek bir zaman diliminde hayata geçirip İTÜ’lülerin hizmetine sununca mezun-mensup herkes çok mutlu oldu; çünkü herkes vakıftan bu yönde hizmet bekliyordu.
Kurduğu sosyal tesislerle diğer üniversiteler için de bir model oluşturan İTÜ Vakfı, bu tesislerin yapımı aşamasında pek çok mezunumuzu ve kuruluşları bağış yapmaya teşvik ederek İTÜ için bir bağış mekanizması oluşturmaya da öncülük etmiş oldu.
İTÜ Vakfı Kurucu Başkanı Prof. Dr. Kemal Kafalı’nın anlattığına göre rektörlük yaptığı dönemde 1980 yılındaki İTÜ Günü’nde, Selahattin Uzel ve ORMO Yün-İplik Sanayi A.Ş’nin kurucusu Y. Müh. Orhan Öcalgiray, gazete kâğıdına sarılmış şekilde demetle parayı adeta zorla cebine tıkıyorlar. Daha önce muhtelif toplantılarda eski mezunlar ve mensuplar üniversiteye katkıda bulunma isteklerini dile getirip, yasal bir kuruluşun gerekliliğine dikkat çektiklerinden, Kemal Kafalı’nın cebine tıkılan bu demetle paranın baskısıyla bir vakıf kurmak üzere derhal harekete geçmenin zamanı belirlenmiş oluyor. Vakıf kurma fikri gündeme gelince ilk olarak binlerce mezun ve mensuba bir anket formu gönderiliyor, alınan olumlu cevaplara dayanılarak 8 Ocak 1982’de Taşkışla binası rektörlük odasında saat 16.00’da ilk toplantı yapılarak ‘Vakıf Kurucu Üyesi’ taahhütleri de tespit ediliyor. Ardından Prof. Dr. Münir Ekonomi’nin hazırlamış olduğu Vakıf Senedi taslağı görüşmeye sunuluyor ve 13.9.1983’te noter huzurunda Taşkışla binasında imzalanıyor. Vakfın resmen kuruluşu ise 4 Nisan 2984 tarihli Resmî Gazete’de ilan ediliyor.
Vakıf resmen kurulduktan sonra Prof. Dr. Kemal Kafalı (Başkan), Y. Müh. Üzeyir Garih (1. Başkanvekili), Y. Müh. Orhan Yavuz (2. Başkanvekili), Y. Müh. Nafiz Yürekli, Y. Müh. Mesut Göksu, Prof. Dr. Enver Çetmeli, Prof. Dr. Güngör Evren, Prof. Dr. Münir Ekonomi ve Y. Müh. Selahattin Uzel’den oluşan ilk yönetim kurulu toplantısı 24 Nisan 1984’te İTÜ Taşkışla binasında yapılıyor. Bu toplantıda ilk olarak bir genel sekreter seçimi üzerinde duruluyor ve geçici olarak Münir Ekonomi’nin bu görevi üstlenmesine karar veriliyor.
Vakıf Genel Sekreterliğine Kasım 1984’te İrfan Gültek getiriliyor. Haziran 1985’te Gültek’in ayrılması üzerine Ertan İyisoy adı geçiyor ancak sanırım anlaşma sağlanamadığından bu isimden vazgeçilmiş.
“Yönetim kurulu üyeleri ‘Tam aradığımız kişi’ demişler…”
1985 yılında Prof. Dr. Erdoğan Yüzer, Maden Fakültesi’nde ikinci dönem dekanlık görevini yürütüyordu. 1. döneminde ben de dekan yardımcısı olarak görev yapıyordum ancak ikinci dönemde bu görevi kabul etmedim. Bunun üzerine Erdoğan Yüzer, vakıftaki genel sekreter arayışını da bildiğinden, Kemal Kafalı ile görüşerek beni bu görev için önermiş. Kemal Kafalı bir gün beni görüşmeye çağırdı. Vakıf merkezi o zaman Maçka Kampüsü’nde Mediko-Sosyal ve Konservatuvar tarafından kullanılan bir binanın üst katındaydı. Bu birim vakıf tarafından tadil edilerek yönetim merkezi haline getirilmişti. Kemal Kafalı bu görüşmede bana genel sekreterlik görevini teklif etti. Ben de bu görevin sorumlulukları hakkında bir şey bilmediğimden düşünmek için biraz süre istedim, “Sağa sola danışayım, on gün içinde size bilgi vereyim” diyerek yanından ayrıldım. On gün sonra şartlarımı içeren 20 maddelik bir listeyle Kemal Kafalı’ya gittim. Bu listede; vakıfta yapılacak işleri öngördüğüm için bunlarla ilgili planlama, yatırımlar, harcamalar ve bütçe temini vs. maddeleriyle birlikte, tüm bu işlerin yapım süreçlerinde hakkımda şikâyetlerin olabileceğini, böyle bir durumda öncelikle bana bildirilmesi, üniversitede öğretim üyesi olduğum için yönetim kurulunun bana fazla müdahale etmemesi, yapacağım bu çalışmalar için üniversitenin destek olması vb. gibi pek çok madde vardı. Ve bu görev için hiçbir maddi karşılık beklemediğimi de ayrıca belirttim.
Kemal Kafalı hoca bunları okuyunca çok şaşırdı çünkü listede onun alışık olmadığı maddeler vardı, “Ben bunu yönetim kuruluna götüreyim” dedi. Şartlarım yönetim kurulunda görüşülerek kabul edildi. Sonradan Orhan Yavuz Bey’in bana söylediğine göre, yönetim kurulu üyeleri arasında bulunan özel sektör iş insanları, “Tam aradığımız kişi” demişler ve 29 Kasım 1985 tarihli toplantıda karar alınmış. Kemal Kafalı hocanın kararı bana bildirmesiyle Ocak 1986’da fiilen İTÜ Vakfı Genel Sekreteri olarak göreve başladım.
Benim genel sekreterlik sorumluluğunu üstlendiğim dönem, vakfın aynı zamanda kurumsal biçim aldığı, örgütlenme ve organizasyonel yapısını tamamladığı, vakıf senedinde yazılı amaçlar doğrultusunda pek çok projenin hayata geçirildiği yıllar olmuştur.
Vergi muafiyeti için Turgut Özal’ın desteği
Göreve başladıktan sonra ilk giriştiğimiz iş vakfa vergi muafiyeti almak oldu. Vakfın parası yoktu, kurucular vakıf kurulurken bir miktar para vermişlerdi ancak onun da bir kısmı harcanmıştı. O dönem bakanlar kurulu kararı ile vakıflara vergi muafiyeti veriliyordu. Zannediyorum o zaman Mansur Şahin aracılığıyla Başbakan Turgut Özal’dan bana bir randevu alındı. Ankara’ya gidip Turgut Özal ile görüştüm, İTÜ Vakfı hakkında bilgi verdim, durumu anlattım. Özal, gerekeni hemen yapmaları için özel kalemine talimat verdi. Böylece tüm bakanların imzasıyla vergi muafiyetimiz çıktı ve 19 Kasım 1986 tarihli Resmî Gazete’de ilan edildi.
Amaçlar doğrultusunda ilk girişim: Eğitim Tesisleri İşletmesi
İTÜ Vakfı, kuruluşunun ilk 10 yılında amaçlar doğrultusunda önemli adımlar attı. Bu çerçevedeki İTÜ Vakfı senedinde yazılı amaçlar doğrultusunda İTÜ’lülerin eğitim, spor, kültür ve sosyal ihtiyaçlarını karşılamak üzere harekete geçtik. İlk girişimimiz Kasım 1986’da kurduğumuz Eğitim Tesisleri oldu. Eğitim Tesisleri’nin planlanması sırasında, bu konularda oldukça deneyimli, dershane sektörünün tanınmış isimlerinden biri olan arkadaşım Münir Arslan’dan destek aldım, eğitim içeriği ile ilgili bütün organizasyonu o üstlendi. Amacımız İTÜ öğrencileri, mensup ve mezunlarının öncelikle yararlanacağı yabancı dil ve bilgisayar kursları, meslek içi eğitim programları açmaktı. Ancak bu eğitimi vereceğimiz yeri bulmamız gerekiyordu. Maçka Kampüsü’nde, alt katı tamamen boş, kapısı penceresi kapatılmış ‘Otomatik Kontrol ve Güç Elektroniği Laboratuvarı’ olarak geçen bir binanın giriş katını kullanabilmek için Kemal Kafalı ile konuştum. Kemal Kafalı, bu işlere Prof. Dr. Senai Saltoğlu’nun (Rektör Yardımcısı) baktığını söyleyince hemen onunla görüşmeye gittim. Saltoğlu, “Olmaz, üniversitenin yerini nasıl veririz, dışarıda bir yer bulun!” dedi. Durumu Kemal Kafalı’ya anlatıp, izin vermesi halinde bu birimi restore edip Eğitim Tesisleri’ni açabileceğimizi söyledim. Kemal Kafalı yeşil ışık yakınca, bu birimin İTÜ Rektörlüğü tarafından 49 yıllığına İTÜ Vakfı’na tahsisi sağlandı ve söz konusu binada tüm giderleri İTÜ Vakfı tarafından karşılanmak üzere tadilat çalışmalarına başladık. Kısa zamanda tamamlayarak, hazırladığımız program içeriğine uygun şekilde tesisi açtık. İşin başına da bu konularda tecrübeli İrem Vardar’ı getirdik. Biz bu tesisi açtığımızda dil, bilgisayar laboratuvarları lükstü, çok fazla bilinmiyordu. İTÜ Vakfı İngilizce ve Bilgisayar Kursları olarak açtığımız bu birim, 1987-88 öğretim yılında İTÜ Vakfı Eğitim Tesisleri İşletmesi adını aldı, aynı binanın karşı kanadındaki boş birim de gerekli tadilatla eğitime açıldı, böylece tesisin hem kapasitesi arttırılmış hem de faaliyet alanı genişletilmiş oldu.
Tesisin dil eğitimi programı içinde; Yükseklisans Hazırlık, Dil Okulu, Genel İngilizce, İspanyolca, İtalyanca dil kursları yaygın ve yoğun programlar şeklinde yer alıyordu. Bilgisayar eğitiminde ise temel eğitim, programlama dilleri, paket programlar hem akşam hem hafta sonu eğitimleri şeklinde veriliyordu. Kurslardaki eğitimci kadrosunu ağırlıklı olarak İTÜ öğretim görevlilerinden oluşturmuştuk. İTÜ’de görev yapan hocaların akşam ve hafta sonlarında Eğitim Tesisleri’nde ders vermeleri doğal olarak kurslarımıza olan ilgiyi arttırdı. Bu eğitimler kısa zamanda o kadar büyük ilgi ile karşılandı ki sınıflar yetmediğinden pek çok kayıt talebini geri çevirmek zorunda kalıyorduk.
Tesiste İngilizce ve bilgisayar kurslarında her dönem İTÜ personeli için belirli bir kontenjan ayrılıyor, mezun ve öğrencilere ise indirim uyguluyorduk.
Kuruluşlara Eğitim Desteği
Kursların yanı sıra okullara, kamu kuruluşları ile özel sektör kuruluşlarına kendi bünyelerinde veya eğitim tesislerinde istekleri ve gereksinimleri doğrultusunda 1996’dan itibaren yabancı dil ve bilgisayar eğitim desteği vermeye başladık. İlerleyen yıllarda eğitim tesislerinde 1997 yılından itibaren de Türkiye’nin muhtelif belediyelerinden pek çok katılımcıya eğitim programları gerçekleştirdik. T.C. Dışişleri Bakanlığı Ekonomik, Kültürel Eğitim ve Teknik İşbirliği Daire Başkanlığı’nın talebi ile gerçekleşen bu eğitimlerle eğitim tesislerimizin bu hizmeti yurtdışında da tanınmaya başladı.
Uluslararası Proje Yönetim Seminerleri
İkili işbirliği çalışmalarımız, tanıtım girişimlerimiz ve tecrübemizle Eğitim Tesisleri İşletmesi’nin başarısı duyulmaya başladı. Bunun sonucu olarak DPT ile işbirliği halinde ‘Uluslararası Proje Yönetim Seminerleri’ gerçekleştirdik. DPT Türk İşbirliği Ajansı’nın (TAC) eğitim programları çerçevesinde düzenlenen bu seminerlere Senegal, Cezayir, Burkina Faso, Nijer, Benin, Kamerun, Moritanya, Gine, Çad, Arnavutluk ve Kırgızistan’dan katılım oldu. İTÜ İşletme Fakültesi öğretim üyeleri tarafından Fransızca olarak verilen bu mesleki seminerler, civar illerdeki sanayi tesislerini kapsayan teknik gezilerle de destekleniyordu. Her seminer sonunda katılımcılar için bir sertifika töreni düzenliyorduk.
Turizm Sektörüne Nitelikli Personel: Turizm ve Otelcilik Okulu
Eğitim tesisleri bünyesinde başlattığımız bir diğer okul niteliğindeki kurs da 1991 yılında açtığımız turizm otelcilik kursları oldu. Böyle bir okulun kurulması ve yürütülmesi için turizm sektöründe çekirdekten yetişmiş, sektörün büyük saygı gösterdiği ve yakından tanıdığım bir isim olan Şaban Ali Yaşaroğlu’nu ikna etmiştim. Bir yıl süreli bu kursların temel amacı; öncelikle sosyal tesislerimize nitelikli personel yetiştirmek, diğer yandan turizm sektörünün ihtiyaç duyduğu donanımlara sahip personel ihtiyacına cevap vermekti.
Eğitim süresinin yarısı teorik, yarısı beş yıldızlı otellerde staj şeklinde bir uygulamanın benimsendiği Turizm-Otelcilik Okulu’nun öğrencileri daha staj döneminde beş yıldızlı otellerden iş teklifi alıyorlar, sektörde öncelikle tercih ediliyorlardı. Okulun eğitimci kadrosu sektörde tecrübe sahibi kişilerden oluşuyor, pek çok alanda öncü isim, haftalık konferanslar çerçevesinde okula davet edilerek tecrübelerini öğrencilere aktarıyorlardı. Bu durum, okulun faaliyetinin sürdüğü 20 yıl boyunca devam etti; İTÜ Vakfı Turizm-Otelcilik Okulu mezunları sektörde her zaman aranır, tercih edilir oldu. Yemek veya tatil amacıyla gittiğim pek çok tesiste zaman zaman mezunlarımızla karşılaşıyorum, yanıma gelip kendilerini tanıtıyorlar, başarılarını paylaşıyorlar. Çoğu mezunumuz bu tesislerde yetkili konumlarda görev yapıyor, tesis işletiyor veya kendi tesisini kurmuş bulunuyor.
İTÜ’lüleri buluşturan ilk mekân: Maçka Sosyal Tesisleri
Gelir getirici bir eğitim tesisi inşa ettikten sonra, öncelikli hedefimiz; İTÜ’nün tarihi geçmişine yakışır ve önemli bir ihtiyaç olarak görünen, mezun ve mensuplarımızı bir araya getirerek aralarındaki bağı güçlendirecek mekânlar oluşturma amacına yönelik oldu. Bu nedenle Maçka Kampüsü’nde kullanılamaz ve harabe haldeki eski Kimya Mühendisliği Esasları binası ile çevresindeki alan bir protokol ile İTÜ Rektörlüğü tarafından 49 yıllığına İTÜ Vakfı’na devredildi.
Maçka Kampüsü Sosyal Tesis projesine girişirken benim en büyük destekçim, yol göstericim İTÜ Mimarlık Fakültesi öğretim üyeleri Prof. Dr. Necati İnceoğlu, Prof. Dr. Mine İnceoğlu ve Maden Fakültesi’nden Prof. Dr. Mahir Vardar’dı. Onlarla uzun süre bu projeyi nasıl yaparız diye düşündük.
İlk bütçeyi oluşturduktan sonra Necati ve Mine İnceoğlu’nun hazırladığı sosyal tesis projesini ihaleye çıkardık. Üniversiteden en küçük bir katkı almadan binayı kısa sayılabilecek bir zamanda tamamladık.
Tesisin tüm aydınlatma ürünlerini bağış olarak aldım. Tüm mutfak teçhizatını ise endüstriyel mutfak ekipmanları üreten İnoksan firmasından bağış yoluyla aldık.
Tesislerin tamamlanıp hizmete sunulabilmesi için 1987 yılında restorasyon ve demirbaş olarak 375.518 dolarlık yatırım yapıldı.
Haziran 1987’de İTÜ Günü’nde büyük bir coşkuyla açılışı yapılan Maçka Sosyal Tesisleri’nin bu ilk inşa edilen hali, 250 ve 50 kişilik restoranlar, teras, 150 kişilik konferans salonu, 16 odalı konaklama birimi ile hizmete girdi. Tesis restoranlarının yönetimini de İTÜ’nün yemek işlerini yürütmüş ve bu konularda tecrübeli Haşim Lama’ya vermiştik. Sonrasında, yine bu konuda deneyimli Gülizar İpçizade uzun yıllar bu görevi üstlendi. Bir dönem sosyal tesisler idari sorumluluğunu üstlenen Kemal Anlar ise müzik dünyasıyla yakın temasları olan biriydi ve pek çok solisti sosyal tesislere getiriyor, 250 kişilik Maçka Restoran’da İTÜ’lülerin büyük ilgi gösterdikleri müzikli etkinlikler düzenliyordu.
Tesisi açtık ama ilk zamanlar baktık kimse gelmiyor. Ben her gün arkadaşlarımı çağırıyorum ki çalışanların morali bozulmasın. Yani cebimden para harcıyorum. Sonra yavaş yavaş herkes alıştı, bu tesisin açılışı diğer üniversitelere de örnek oldu ve bazı üniversiteler bizi örnek alıp sosyal tesis kurmaya başladı.
Sınıf yemekleri ve üniversitenin etkinlik ve toplantıları genel olarak Maçka Sosyal Tesisleri’nde yapılmaya başlandı ama müşteri temin etmemiz epeyce zaman aldı. Zira akşamları A La Carte servisleri için fazla kimse gelmiyordu. Ne yapabiliriz diye düşünürken İngiltere’de gördüğüm pay kuponu uygulaması aklıma geldi. Bu pay kuponlarını Vakıfpara adıyla bastırdık, 5-10-20 lira karşılığı olan kuponları öğretim üyelerine ve çalışanlara toplam 200 lira olacak şekilde dağıttık. Bu uygulama ile sosyal tesiste yemek yiyen İTÜ personeli, tutarın yüzde 30’unu kuponla ödeyecekti. Böylece restoranlar dolmaya, öylesine ilgi görmeye başladı ki bu defa da personel yetmedi. Bu girişimden önce ayda bin civarı kişi yemek yemeye gelirken, bu sayı 10-15 binin üzerine çıktı. Ve bu uygulamadan sonra sosyal tesisler para kazanmaya başladı.
Maçka Kampüsü’ne Yüzme Havuzu
Sosyal tesis işletmeye açıldıktan sonra bir yüzme havuzu projesini gündeme getirdim. Ancak yönetim kurulunda bunu kimse kabul etmedi, işletme zorluğundan dolayı bir süs havuzu yapılması önerildi. Ben aklıma koyduğum için ısrar edip, projeyi hazırlattım. Bu proje için de bağış toplamamız gerekiyordu ve o zaman da enflasyon vardı. 1987’de projeyi ihaleye çıkardık, geceli gündüzlü bir çalışmayla tamamladık ve 19 Mayıs 1989’da bir törenle hizmete açtık. Yüzme havuzunun o zamanki maliyeti 303.000 $ olmuştu. Havuz projesinin başladığı dönemde Yücel Özdemir genel sekreter yardımcısı olarak göreve başlamıştı. İTÜ İnşaat Fakültesi mezunu Yücel Özdemir, biz bu projeye başlamadan kısa bir süre önce yaşadığı şehir İzmit’te, İTÜ’lülerin katıldığı bir organizasyon düzenlemiş ve vakıf yönetimini de davet etmişti. Kemal Kafalı ve ben birlikte bu toplantıya katılmış, orada Yücel Özdemir’in organizasyon konularına çok meraklı yönünü görmüştük. O sırada aklıma geldi, Kemal Kafalı’ya, artık işlerimizin çoğaldığını ve vakıf bünyesinde inşaatçı bir yardımcıya ihtiyaç olduğunu, havuz inşaatının başlayacağını ve onun kontrolü için birinin şart olduğunu söyledim. Bunun üzerine Yücel Özdemir’i genel sekreter yardımcısı olarak vakfa getirdik.
Havuz inşaatı başladı, çabuk bitsin ve 1989 yaz sezonuna yetişsin istiyoruz. Gece gündüz çalışılıyor ve ben de sürekli, hatta bazen gece yarısı demeden gidip inşaatı kontrol ediyorum. Bir gün müteahhit Hami Bey bana gelip Yücel Bey’i şikâyet etti, “Böyle giderse havuzu yaz sezonuna yetiştiremeyiz” dedi. Nedenini sorduğumda, Yücel Bey’in sık sık betonu kontrol ettiğini, “Bu olmamış” diyerek yeni baştan beton döktürdüğünü söyledi. Yücel Bey inşaat mühendisi olduğu için, betonun ve inşaatın deprem yönetmeliğine uygun olması için her türlü titizliği gösteriyormuş. Baktık bu şekilde iş çok yavaş ilerliyor, diğer genel sekreter yardımcısı İbrahim Özpeynirci’yi de inşaatın kontrolü için görevlendirdik. Havuzun teknik donanımlarıyla ilgili işleri de o dönem Türkiye’de havuz sistemleri konusunda belki de ilk sıradaki uzmanlardan arkadaşım Sami Bölükbaşıoğlu’na yaptırdık. Sami Bey, vakıf kurullarında da görev alıp, katkıda bulunan bir mezunumuzdu. Havuzun teknik donanımlarını oluşturan tüm makineleri ithal yoluyla getirdik. Ve Maçka Sosyal Tesisleri’ni tamamlayan yüzme havuzu da 19 Temmuz 1989 tarihinde, Rektör Prof. İlhan Kayan’ın açılış yaptığı coşkulu bir törenle İTÜ’lülerin hizmetine girdi.
Milli Reasürans’tan alınan tapu
Maçka Sosyal Tesisleri inşaatını yaparken, bu tesisin bulunduğu alanın neredeyse 3/2’sinin Milli Reasürans’a ait olduğu ortaya çıkmıştı. Milli Reasürans’ın o zamanki Genel Müdür Yardımcısı Barbaros Yalçın yakından tanıdığım biriydi. Karşılıklı görüşmeler ve uzun uğraşlardan sonra, İstanbul'un en prestijli semtlerinden Maçka'da, kampüs sınırları içinde kalmış bu arazinin tapusunun İTÜ’nün üzerine geçirilmesini sağlayarak üniversitemize önemli bir katkıda bulunmuş olduk.
Çamlık Lokali
İTÜ Rektörlüğü’nce Ayazağa Kampüsü’nde yaptırılan Çamlık Lokali birimi, boş şekilde 10 yıl süreli bir anlaşma ile İTÜ Vakfı’na verildi. Vakıf olarak bu lokalin tüm iç tefrişini ve dekorasyonunu İTÜ Rektörlüğü’nün onayladığı proje dahilinde yaptırdık. Öğretim üyelerine daha iyi koşullarda gün içinde, akşam ve tatil günlerinde yemek hizmeti ve sınıf yemekleri düzenleme hizmeti veren bu lokal 200 kişilik yemek salonu, dinlenme salonu ve bir kafeteryadan oluşuyordu. O günkü değeri ile 58.160$ harcama yapılarak 1991 yılında hizmete açılan bu tesis, sözleşme süresi tamamlandıktan sonra İTÜ Rektörlüğü’ne devredildi.
Vakıftepe Restoran
Hisarüstü’nde ‘boğaz’a hâkim bir arazinin büyük bölümü İTÜ’nün mülkiyetinde bulunuyor. Ancak zamanla bu bölge büyük ölçüde gecekondu istilasına uğramıştı. Boğaz manzarasına hâkim bu tepeyi hem gecekondu istilasından korumak hem de mezun ve mensupların bu doğa harikasından yararlanmalarını sağlamak amacıyla makul ölçüde hizmet sunmak üzere buraya bir tesis yapılması kararlaştırıldı. İTÜ Yönetim Kurulu kararıyla Mart 1989’da mülkiyeti 49 yıllığına İTÜ Vakfı’na tahsis edilen bu arazide yasal yapılaşma mümkün olmadığından, prefabrik bir yapı inşa edilerek hizmete sunuldu. Vakıf tarafından projelendirilen ve tüm giderleri karşılanan bu tesis için 30.272$ yatırım yaptık. 70 kişilik kapasiteye sahip tesis 1991 yılında hizmete açıldı ve mezunlar ve mensuplar tarafından yıllarca çok büyük ilgi gören bir buluşma mekânı oldu. Bu mekân, tahsis süresi dolmadan İTÜ yönetiminin talebi üzerine 2010 yılında tüm demirbaşlarıyla üniversiteye devredildi.
İTÜ Vakfı Sosyal Kulübü
Mezun ve mensuplarımızın sosyal tesisler, spor tesisleri ve yüzme havuzundan yararlanmalarını sağlayacak kuralları belirledikten sonra bunu belirli bir esasa bağlamak gerekiyordu. Bu nedenle yönetim kurulunun 20.6.1989 tarihinde aldığı kararla vakıf bünyesinde İTÜ Vakfı Sosyal Kulübü’nü kurduk.
Kırmızı ve Mavi Kart üyeliği şeklinde iki statüsü bulunan kulübün üyeleri tüm tesislerden, yüzme havuzu, tenis kortları ve spor alanlarından öncelikli ve indirimli yararlanıyorlardı.
Bunun yanı sıra üniversitede önemli bir girişim olarak Sosyal Kulüp üyeliğini cazip hale getirmek, üyelerimizin pek çok olanaktan yararlanmalarını sağlamak amacıyla bankalarla anlaşmalar yaptık, onlarca mağazadan, sağlık kuruluşlarından, turizm şirketlerinden, restoranlardan üyelerimize özel indirim sağlayan çalışmalar yaptık.
Bu ve benzeri olanakların da etkisiyle İTÜ Vakfı Sosyal Kulübü’nün üye sayısı kısa zamanda 4 bini aştı.
Maçka ve Ayazağa Otoparkları Düzenleme Çalışmaları
Maçka Kampüsü’nün Hüsrev Gerede Caddesi tarafındaki alan bakımsız, terk edilmiş haliyle çevrenin şikâyetlerine neden olduğundan, bu alanın vakıf tarafından çevre düzenlemesinin yapılması, otopark olarak düzenlenmesi yönündeki önerimiz İTÜ Yönetim Kurulu’nun 04.5.1995 tarihli 347 sayılı toplantısında kabul edildi. Rektörlük ve vakıf arasında düzenlenen protokol ile bu alanın çevre düzenlemesi yapıldı, belirli bir alan otopark olarak düzenlendi, Beşiktaş Belediyesi’nin desteği ile yolların asfalt çalışması yapıldı. Bu kapsamda Maçka Kampüsü’ne 300’den fazla ağaç dikildi. Bu düzenleme için o zaman vakfın 75.000 dolarlık yatırım yaptığını hatırlıyorum.
Daha sonraki yıllarda Ayazağa Kampüsü otoparkları İTÜ Rektörlüğünden 10 yıl süreyle kiralanmak suretiyle işletmeye açıldı. Vakıf, burada da otoparklara giriş yapılan tüm kapıların bariyer ve kamera sistemlerini yenileyerek, jeneratörler yerleştirdi, güvenlik amacıyla yazılım otomasyon sistemi kurdu.
Sosyal Tesislerin Kapasitesi Artırmak İçin Ek Bina
Maçka Sosyal Tesisleri kısa zaman içinde büyük ilgi görüp, ihtiyaca cevap veremez duruma gelince, binaya bir ek yapma kararı aldık. 1992 yılında tamamlanan bu ek birimle konaklama biriminin yatak kapasitesi 72’ye çıkarıldı. Ek birimle birlikte 25’er kişilik üç toplantı salonu, dinlenme-TV salonu, çatı katında ise panoramik ‘boğaz’ manzarasına hâkim geniş bir teras kazanılmış oldu. Bu projenin vakfa maliyeti o zamanki tutarla 222.000 $ olarak hesaplanmıştı.
Bu tesislerin tümünün hizmete sunulabilmesi için 1987 yılında inşaat, bakım-onarım, demirbaş ve Maçka Kampüsü çevre düzenlemesi dahil 2.6 milyon doları aşan bir yatırım yapıldı.
Maçka G-Amfisi (Günümüzdeki adıyla Mustafa Kemal Konferans Salonu)
İTÜ Maçka Kampüsü’ndeki eski Maden Fakültesi (günümüzde Yabancı Diller Yüksekokulu) içindeki etkinlik salonu G-Amfisi ve müştemilatının; tiyatro, konser, sinema ve bale gibi kültür-sanat etkinlikleriyle; bilimsel toplantı, sergi gibi etkinliklerde kullanılmak üzere İTÜ Yönetim Kurulu’nun 18 Ağustos 1988 tarihli toplantısında haftanın dört günü (Cuma-cumartesi-pazar-salı) İTÜ Vakfı’na tahsis edilmesi, üç gün İTÜ tarafından kullanılması kararlaştırıldı. Bu karar üzerine bütün giderleri İTÜ Vakfı tarafından karşılanmak üzere yürürlükteki mevzuata uygun olarak G-Amfisi’nin tadilat ve onarımını yaptırdık. Zaman içinde ihtiyaç duyulan düzenlemeler için de İTÜ Vakfı tarafından bütçe ayrıldı. Bu kapsamda yapılan ilk yatırımlar 92.000 $ civarında olmuştu.
G-Amfisi’ni vakıf etkinliklerinde kullandığımız dönem, Senfoni Orkestrası pazar günleri yapılan klasik müzik konserleri için bizden bir talepte bulunmuştu. Şef Saim Akçıl yönetimindeki Devlet Senfoni Orkestrası, konserlerini Şan Tiyatrosu’nda yapıyordu ancak bu mekân yandığı için konserlere ara verilmişti. Onlarla bir anlaşma yaparak Senfoni Orkestrası’nın pazar konserlerinin uzunca bir süre G-Amfisinde yapılmasını sağladık. Bu konserlerin yapılabilmesi için sahnenin yeniden düzenlenmesi gerekiyordu. Ancak salonun mimarı Nezih Eldem’den bu izni almamız hiç kolay olmadı, sahne için bir proje yapması konusunda ikna edebilmek için çok uğraştık. Hoca nihayet sahneyi Senfoni Orkestrası’nın konser verebileceği şekilde projelendirdi ve biz bu projeye uygun olarak sahneyi düzenledik. İki yıl boyunca konserlerini G-Amfisi’nde düzenleyen Senfoni Orkestrası, Atatürk Kültür Merkezi açılınca oraya geçti.
Aradan geçen zaman yeni bir restorasyonu zorunlu kılınca, bu kez Vakıf Yönetim Kurulu Üyesi Y. Müh. Ülkü Arıoğlu (Yapı Merkezi) devreye girdi. Ülkü Arıoğlu, Sosyal ve Kültürel Hizmetler Komitesi’nin etkinliklerinin ve dolayısıyla öğrencilere sağlanan burs desteğinin kesintiye uğramaması, İTÜ’nün de bu salondan en iyi şekilde yararlanabilmesi için Mustafa Kemal Konferans Salonu’nun restorasyon projesinin tüm giderlerini üstlendi. 2017 yılında Arıoğlu’nun 350 bin $ tutarındaki katkısıyla salon bütünüyle yenilenmiş oldu.
İTÜ Vakfı Yurtları
İTÜ Vakfı Sosyal ve Kültürel Hizmetler Komitesi, İTÜ öğrencilerinin barınma sorunlarına çözüm bulmak amacıyla öncelikli olarak bir yurt yapımı işine odaklandı, tüm etkinliklerini belirli dönem bu projeyi gerçekleştirebilmek için bir kampanyaya dönüştürdü. Bu nedenle bir ‘Yurt Yapımı Koordinasyon Komitesi’ oluşturuldu. Kampanyaya destek sağlamak üzere ‘İTÜ Sanatçı El-Ele’ adı altında bir dizi etkinlik gerçekleştirildi ve Gümüşsuyu Kız Öğrenci Yurdu projesine temel oluşturacak önemli bir gelir elde edildi.
Üniversite yönetimi ise Gümüşsuyu Kampüsü’ndeki kullanılmayacak durumda olan eski Enerji Nakli Laboratuvarı binasının inşaat ve kullanım hakkını yurt yapılması şartıyla 49 yıllığına İTÜ Vakfı’na tahsis ederek bu projeye katkı sağladı. Ve bütün giderleri İTÜ Vakfı tarafından karşılanmak üzere, İTÜ Rektörlüğü’nce verilen plan ve projelere uygun olarak 58 kişilik Gümüşsuyu Kız Öğrenci Yurdu yapımı gerçekleştirildi. İTÜ Vakfı, Aralık 1992’de hizmete açılan yurt inşaatı için iç tefriş dahil 177.850 $ yatırım yaptı.
Verda Üründül Kız Öğrenci Yurdu
İTÜ mezunu, vakfımızın kurucu üyelerinden ve mütevelli heyet üyemiz Dr. Y. Müh. Sedat Üründül’ün yaptığı bağışla, Ayazağa Kampüsü’nde 109 kişilik Verda Üründül Kız Öğrenci Yurdu’nu yaptık. Yurt binasının yer aldığı arazinin inşaat ve kullanım hakkı İTÜ Yönetim Kurulu’nun 25 Temmuz 1991 günlü ve 232 sayılı kararıyla 49 yıllığına İTÜ Vakfı’na verildi. 25 Şubat 1992 günü karlı bir kış gününde yurdun temelini attık. Yoğun bir çalışma temposuyla yurt inşaatı kısa zamanda tamamlandı ve 2 Aralık 1992 tarihinde hizmete açıldı. Bu yurt binası da o zamanki koşulları göz önüne aldığımızda, tüm donanımları ile oldukça modern ve konforlu bir yapı olarak hizmete sunuldu. Yurt binasının tamamlanıp hizmete açılması için İTÜ Vakfı yatırımı dahil 440.500 $ harcandı.
Her iki yurt binası yaz aylarında yaz okulu, bilimsel etkinlik vb. nedenlerle şehir dışından ya da yurtdışından gelen konuklara da hizmet verdi.
Verda Üründül Kız Öğrenci Yurdu, İTÜ Rektörlüğü’nün 4 Ekim 2021 tarihli tahliye talebi üzerine, öğrencilere verilen hizmetin kesilmemesi için tüm donanımlarıyla birlikte 13.12.2021 tarihinde İTÜ’ye devredilmek zorunda kalındı.
Spor Tesisleri İşletmesi Gümüşsuyu Spor Tesisleri
Gümüşsuyu Kampüsü’ndeki toprak bir saha, İTÜ Yönetim Kurulu’nun 18.8.1988’de aldığı karar ve 22.8.1988 tarihli protokol ile spor tesisleri yapılmak üzere vakfımıza tahsis edildi. Bütün giderleri vakıf tarafından karşılanarak bu sahada 30X50 m ölçülerinde, o tarihlerde Türkiye’de ilk kez ithal yolu ile getirdiğimiz poligras çim halı ile kaplanan futbol sahası, tenis kortu, her biri için ayrı soyunma odaları, duşlar, ofis ve kafeterya birimlerinden oluşan Gümüşsuyu Spor Tesisleri inşa edildi. 27 Mart 1989 tarihinde İTÜ Rektörlüğü başta olmak üzere öğretim üyeleri, mezunlar ve öğrencilerin katıldığı görkemli bir törenle açılan Spor Tesisleri ile başta öğrenciler olmak üzere İTÜ mezun ve mensuplarına sağlıklı spor yapma olanağı sağlamış olduk.
Bu tesiste her yıl düzenlenen futbol ve tenis turnuvalarıyla öğrencilerin kaynaşmalarına, tanışmalarına da katkı sağladık. Tesise yapılan yatırım ise yine o zamanki rakamlarla 193.050 $ olmuştu.
Gümüşsuyu Kapalı Spor Salonu: Gümüşsuyu Kampüsü içindeki Kapalı Spor Salonu’nun bir bölümünün kullanım hakkı, tadilatı, onarımı, işletme giderleri ve personelinin karşılanması koşuluyla vakfımıza tahsis edilmişti. Bu birimde de gerekli yatırımları yaparak, mesai saatleri içinde İTÜ Rektörlüğü ve İTÜ Spor Birliği’nin kullanımına veriyor, diğer zamanlarda kiralamak suretiyle gelir sağlıyorduk.
Ayazağa Spor Tesisleri İşletmesi
İTÜ Vakfı’nın Ayazağa Kampüsü’nde inşa ettiği spor tesisleri de İTÜ Yönetim Kurulu’nun 01.3.1990 tarihli kararı ve 02.4.1991 tarihinde imzalanan protokol ile 20 dönümlük boş bir arazinin vakfımıza tahsisi ile gerçekleştirildi. 140.000 $ yatırım bütçesi ile tamamladığımız Ayazağa Spor Tesisleri; ithal çim halı ile kaplanan iki futbol sahası, soyunma odaları, duşlar ve kafeterya gibi birimler içeriyordu.
Gerek Gümüşsuyu gerekse Ayazağa Spor Tesisleri gündüz saatlerinde öğrencilerin kullanımına sunuluyor, tatil günleri ve akşam saatlerinde ise kiralanmak suretiyle gelir sağlanıyordu.
Demokrasi Parkı Tesisleri: Maçka Demokrasi Parkı içinde küçük çaplı bir spor tesisi vardı. Bu tesisi belediyeden kiralayarak bir süre işletmiştik. Çocuklara yönelik mini basketbol ve futbol sahası içeren bu tesisten sağlanan gelir de ‘Burs Fonu’na aktarılıyordu.
Tesislerde Yaz Okulu: Spor tesislerinde ve Maçka Yüzme Havuzu’nda yaz aylarında İTÜ mezun ve mensuplarının 7-14 yaş grubu çocuklarına yönelik yaz okulu etkinliği de hizmetlerimiz arasındaydı. Büyük ilgi gören yaz okulu bünyesinde uzman eğitmenler eşliğinde tenis, basket, yüzme ve futbol kursları uzun yıllar devam etti.
Madencilik Eğitim Galerisi
İTÜ Ayazağa Kampüsü’nde İTÜ Vakfı’nın bir projesi olarak Madencilik Eğitim Galerisi projesini tamamlayarak 2019 yılında İTÜ Rektörlüğü’ne devrettik. Türkiye Kömür İşletmeleri Kurumu (TKİ) işbirliği ile yapımı gerçekleştirilen ve Türkiye’de ilk olan Eğitim Tüneli projesi için bütçesi büyük oranda TKİ tarafından karşılanan 835 bin $ yatırım yapıldı. Bu proje ile başta maden ve inşaat mühendisliği öğrencileri olmak üzere, ilgili alanlardaki diğer öğrenciler ve maden sektörünün uygulamalı eğitimini sağlayacak bir yeraltı galerisi ve eğitim merkezi oluşturulması amaçlandı.
İTÜ Vakfı Yayınları
İTÜ Vakfı Resmi Senedi’nde yazılı amaçlar doğrultusunda önemli bir girişimimiz de İTÜ öğretim üyeleri tarafından hazırlanan ders kitaplarının yayımlanması oldu. Başta İTÜ öğrencileri olmak üzere, özellikle teknik alanda öğrenim gören öğrenciler için nitelikli kitapların basım ve dağıtımını temel görevlerimizden biri saydık.
Yayın faaliyetine başlarken hedefimiz; lisans ve yükseklisans öğrencileri için temel eser ileri düzeyde bilgilere gereksinim duyan araştırmacılar için başvuru kaynağı niteliğinde olup, uluslararası saygınlığa sahip İTÜ öğretim üyelerinin bilimsel birikimlerini aktardıkları eserleri Türkçe literatüre kazandırmaktı. Bu faaliyeti gerçekleştirirken öğretim üyelerini piyasadaki ticari yükle karşı karşıya bırakmayacak şekilde desteklemek, diğer taraftan öğrencilere erişilebilir fiyatlarla kitap sunmayı da amaçladık.
Bu akademik yayıncılık faaliyeti pek çok açıdan İTÜ’ye ve İTÜ Vakfı’na yarar sağladı. Yayımladığımız bu eserler için pek çok yazara telif ödendi, yazarı tarafından bağışlanan telifler ise İTÜ Vakfı Burs Fonu’na aktarılarak öğrencilere burs kaynağı yaratıldı.
İTÜ Vakfı’nın yayıncılık faaliyetleri kısa zamanda büyük ilgi gördü; tüm mühendislik ve mimarlık disiplinleri ile müzik-sanat alanında temel kaynak niteliğinde 150’yi aşkın eser literatüre kazandırıldı.
Üniversite ile mezunlar arasında köprü: İTÜ Vakfı Dergisi
İTÜ mezun ve mensupları arasında iletişimi sağlamak, ülke gündemindeki bilimsel ve teknolojik konularda İTÜ’lülerin ve uzmanların görüşlerini, çözüm önerilerini kamuoyuna aktarmak, İTÜ Vakfı’nın hizmet ve faaliyetleri hakkında bilgi aktarmak amacıyla dergi formatında bir süreli yayının faydalı olacağını düşündük ve 1989 yılında İTÜ Vakfı Dergisi’nin ilk sayısını yayımladık. İTÜ ve mezunları arasında bir iletişim köprüsü kuran İTÜ Vakfı Dergisi, bu işlevi ve zaman içinde gelişen, zenginleşen içeriği, gündeme ışık tutan dosya konuları ile her biri arşivlik bir külliyat olarak araştırmacılar için de başvuru kaynağı niteliğine kavuştu.
İTÜ’lü akademisyenlerle iş dünyasında farklı sektörlerde görev yapan 10 bin profesyonele ulaşan İTÜ Vakfı Dergisi’nin her sayısında farklı bir konu geniş bir perspektifle ele alınıyor, bu çerçevede pek çok akademisyen ve uzmanın görüşleri okurlarla paylaşılıyor. Ayrıca, bilimsel ve teknolojik başarılara imza atan İTÜ’lüler, İTÜ birimlerindeki gelişmeler, İTÜ-sanayi işbirliği kapsamında yürütülen çalışmalar, teknoloji tabanlı fikirlere hayat veren firma ve girişimler de dergide okurla paylaşılıyor.
Öğrencilere Yönelik Çalışmalar
İTÜ’ye girecek öğrencilere burs ve ödül: İTÜ Vakfı Planlama ve Koordinasyon Komitesi bünyesinde bir Burs Komisyonu kurduk. Bu komisyonun önerisiyle yönetim kurulu olarak İTÜ’ye ilgiyi arttırmak ve daha başarılı öğrencilerin İTÜ’ye girmesini sağlamak üzere bir ‘Burs Fonu’ oluşturduk. Bu fon aracılığıyla üniversite giriş sınavında ilk 500 arasında İTÜ’yü tercih eden öğrencilere para ödülü, eğitim tesislerimizde ücretsiz yabancı dil ve bilgisayar kursları, yaz aylarında yurtiçi ve yurtdışında staj yeri temini, öğrenim boyunca sürecek karşılıksız burs olanağı sağladık.
En yüksek puanlı öğrencileri yetiştiren öğretmenlere ödül: İTÜ Vakfı olarak her yıl üniversite sınavı sonrası İTÜ’ye giren en yüksek puanlı öğrencileri yetiştiren birer matematik, fizik ve kimya öğretmenine ödül verdik. Bu uygulama uzun yıllar ülkemizin önde gelen liseleri arasında, başarılı öğrencilerin İTÜ’yü tercih etmeleri yönünde motive edici etkiler yarattı.
Burs, harç ve kitap yardımları: Yönetim kurulunda alınan karar gereğince, olanakları kısıtlı İTÜ öğrencilerinin eğitim-öğretim ve sosyal ihtiyaçlarının karşılanmasına yardımcı olmak amacıyla 1985-1986 öğretim yılından itibaren İTÜ Vakfı burs-harç ve kitap yardımları başlatıldı. İlerleyen yıllarda burs miktarı ve bursiyer öğrenci sayısı kampanyalar ve duyurularla büyük artış gösterdi. Pek çok mezunumuz ve mezun grupları yaptıkları şartlı bağışlarla ‘Burs Fonu’na ciddi katkılarda bulundular.
Bölüm birincilerine ödül: İTÜ Vakfı, kurulduğu ilk yıllarda öğrencilere verdiği burs desteğinin yanı sıra her yıl tüm bölümlerden birincilikle mezun olan öğrencilere verdiği ödül geleneğini de sürdürdü.
İTÜ Vakfı’nın kuruluş amacı doğrultusunda yaptığı çalışmalar mütevelli heyet, yönetim kurulu ve denetim kurulu eliyle yürütülüyor. Yönetim kurulu kararıyla kurulan ve yönetim kuruluna bağlı olarak çalışan komiteler ise Vakfın güçlü organizasyon yapısını yansıtıyor.
Planlama ve Koordinasyon Komitesi: İTÜ Vakfı’nın kuruluşu üniversitemizi her açıdan destekleme amacı taşıdığından, bunun için gerekli örgütlenmenin de gerçekleştirilmesi gerekiyordu. Bu yönde öncü bir rol oynayan İTÜ Vakfı, güçlü bir kurumsal yapı oluşturmak, vakfın çalışmalarını koordine etmek, bu çalışmaları yurt çapına yaymak ve vakfımıza maddi-manevi güç katmak amacıyla Orhan Yavuz’la ortak bir fikrin sonucu olarak 1986’da Planlama ve Koordinasyon Komitesi’ni kurdu. Yönetim kurulu olarak tüm toplantılarına katıldığımız Planlama ve Koordinasyon Komitesi’nin başkanlığına ise İmar ve İskân Bakanlığı ile Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı da yapmış olan Serbülent Bingöl seçildi. Bu komite, vakfın amaçlar doğrultusunda gelişmesini sağlayacak önerileri; vakıf organları arasında koordinasyonu düzenleyici önlemleri saptayarak yönetim kuruluna sunuyordu. Bu komitemiz ayrıca, üniversitemize, vakfımıza prestij ve katkı sağlayan pek çok etkinlikte, bakan, bürokrat, iş dünyasından üst düzey temsilciyi konuşmacı olarak davet ediyor, İTÜ camiasını bu vesileyle de bir araya getiriyordu.
Geliştirme Komiteleri: Vakıf, 1986 yılından itibaren pek çok ilimizde kurduğu geliştirme komiteleri ile güçlü bir organizasyon yapısı oluşturdu. Yurt düzeyine dağılmış mezunlarımızın belirli merkezlerde dayanışma içinde bir araya gelerek vakıf amaçları doğrultusunda çalışmalar yapmalarını amaçlayan geliştirme komiteleri; İstanbul, Kocaeli, Bursa, İzmir, Adana, Antalya, Ankara, Eskişehir, Gaziantep, Kayseri, Sivas, Van, Konya, Tokat, Samsun ve Trabzon illerinde kurulmuştu.
Güney Marmara (Bursa) Şubesi: Geliştirme komiteleri arasındaki Bursa Geliştirme Komitesi zamanla gelişerek İTÜ Vakfı Güney Marmara Şubesi adını aldı. Bu şube kanalıyla İTÜ mezunlarını bir araya getiren pek çok etkinlik düzenlenerek vakfımıza, dolayısıyla üniversitemize katkıda bulunuldu. Bu şubenin dikkat çeken etkinliklerinden biri de her yıl lise öğrencilerine yönelik olarak düzenlediği, İTÜ öğretim üyeleri tarafından içeriği hazırlanan ‘matematik yarışmaları’ oldu.
Sosyal ve Kültürel Hizmetler Komitesi: Kadınlar Komitesi (sonradan adı Sosyal ve Kültürel Hizmetler Komitesi olarak değiştirildi) de yine Orhan Yavuz’un önerisi ile kurulmuş oldu. Kadınlar Komitesi fikrine başlangıçta Kemal Kafalı pek sıcak bakmamıştı fakat yönetim kurulunda olumlu yönde karar çıktı. Bu komitemiz 1988 yılında vakfın kurucu üyelerinden Orhan Yavuz’un eşi Gönül Yavuz, Rektör Prof. İlhan Kayan’ın eşi Kayacan Kayan ve Neş’e Önal’ın girişimleriyle kuruldu. Komitenin ilk üyeleri de İTÜ mezun ve mensup eşleri ile öğretim üyelerinden oluşan bir grup öncü kadından oluşturuldu. Benzersiz bir sosyal sorumluluk örneği oluşturan, İTÜ’nün sosyal ve kültürel yaşamına büyük bir ivme katan bu komite, gönüllü ve özverili çabalarla pek çok etkinlik gerçekleştirerek öncelikle Gümüşsuyu Kampüsü’ndeki Kız Öğrenci Yurdu’nun yapımını gerçekleştirdi. Konserler, geziler, konferanslar, briç-resim-yoga eğitimleri gibi etkinliklerde İTÜ mezun ve mensupları ile İTÜ dostlarını aynı ideal etrafında bir araya getirerek üniversitemize, vakfımıza güç katan komite, ‘Burs Kampanyasına Destek’ sloganı ile düzenlediği etkinliklerde sağladığı gelir ve bağışlarla her yıl ortalama 250 İTÜ öğrencisine burs veriyor; onların barınma, yemek ve giysi ihtiyaçlarını karşılamak için çaba harcıyor.
Üniversite-Sanayi İşbirliği Şûrası: Türkiye’de ilk defa ve İTÜ’nün tarihine de bir ‘ilk’ olarak kaydedilen, sanayi ile üniversiteyi bir araya getiren bir şûra düzenledik. İTÜ Vakfı Planlama ve Koordinasyon Komitesi’nde oluşturulan fikir doğrultusunda vakfın önerisi ve İTÜ Yönetim Kurulu’nun kararı ile 1994 yılında Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel’in himayesinde İTÜ Ayazağa Kampüsü’nde gerçekleştirilen şûraya 300’ün üzerinde sanayici, bürokrat ve bilim insanı katıldı. Prof. Dr. Reşat Baykal’ın rektörlüğü döneminde, İTÜ Vakfı’nın tüm süreci organize ederek, bütçesini karşıladığı şûranın açılış konuşmasını yapan Cumhurbaşkanı Demirel, şûrayı çok önemsediğini ifade ederek, ortaya çıkacak sonuçlarla yakından ilgileneceğini belirtti.
İTÜ Günü ve İTÜ Gecesi Etkinlikleri: İTÜ Vakfı uzun yıllar İTÜ Günü organizasyonlarına destek verdi, meslekte ve hizmette belirli süresini dolduran İTÜ’lülere rektörlükçe verilmekte olan plaketler İTÜ Vakfı tarafından hazırlandı. Bu program çerçevesinde İTÜ Günü nedeniyle düzenlenen geleneksel İTÜ Gecesi balo organizasyonları İTÜ mekânlarında, Sosyal Tesisler Havuzbaşı’nda veya 5 yıldızlı otellerde uzunca bir dönem İTÜ Vakfı tarafından organize edildi.
Koşullar ne olursa olsun Vakfın birinci önceliği Üniversitemize katkılarını sürdürmek olmuştur
Temmuz 1992’de İTÜ Vakfı Genel Sekreterliği görevinden ayrıldım ve aynı yıl yönetim kurulu üyeliğine seçildim. 1998 yılında rektörlük ve vakıf arasında yaşanan sorunlar üzerine tüm yönetim kurulu olarak istifa ettik. 2014 yılında tekrar seçildiğim Yönetim Kurulu’ndaki görevimi halen sürdürüyorum.
Gerek Genel Sekreterlik, gerekse süregelen Mütevelli Heyet üyeliğim, komite üyeliklerim, Vakfın iştiraki şirketlerde zaman zaman üstlendiğim görevler nedeniyle her zaman Vakfın çalışmalarının içinde yer aldım.
İTÜ Vakfı 40 yıl boyunca; organizasyon yapısı ve yurt çapında örgütlenme modeliyle, Üniversite kampüslerinde inşa ettiği tesisler kanalıyla, oluşturduğu sosyal ve kültürel ortamlarla İTÜ’ye katkı sağlama amacına yönelik faaliyetlerini sürdürdü. Bu süreç boyunca İTÜ yönetimi ile anlaşmazlık yaşanan dönemler de oldu, bu dönemlerde Üniversite-Vakıf ilişkilerinin sağlıklı bir zeminde yürütülmesi konusunda çaba harcadık. Koşullar ne olursa olsun Vakfın birinci önceliği her zaman amaçlar doğrultusunda Üniversitemize katkılarını sürdürmek olmuştur, bugün de olduğu gibi…
İTÜ Vakfı Bilim Ödülü
İTÜ Vakfı, 1994 yılından başlayarak ‘Temel Bilimler ve Mühendislik Bilimleri’ alanında kuramsal veya uygulamaları araştırmaları desteklemek amacıyla uzun yıllar ‘Bilim ve Teknoloji Ödülü’ verdi. Yönetim Kurulu üyelerinden oluşturulan bir Komite tarafından yürütülen çalışmalarla kriterlerin şekillendiği, başvuruların ise konunun uzmanı bilim jürileri tarafından değerlendirilerek belirlendiği Bilim ve Teknoloji Ödülü, bir taraftan İTÜ’de ve diğer üniversitelerde yapılan araştırmaları destekleme ve teşvik etme amacı taşırken, diğer taraftan İTÜ Vakfı’nın çalışmalarına değer katan yönü ile dikkat çekiyordu. Sonraki yıllarda, mimarlık alanında yapılan çalışmaları da kapsayan şekilde genişletilen bu ödülü alanlar arasında Doç. Dr. Derviş Z. Deniz, Prof. Dr. Mithat İdemen, Prof. Dr. Eren Erdoğan, Prof. Dr. Oğuz Okay, Prof. Dr. Hilmi Demiray, Prof. Dr. Gazanfer Ünal, Prof. Dr. Faruk Güngör, Doç. Dr. Alphan Sennaroğlu sayılabilir.
Mezunlarımızın bağış hassasiyeti
“İTÜ Vakfı'nın kurulması, mezunların üniversiteleriyle bağ kurdukları ortamların oluşturulması hem bir heyecan hem de üniversiteye destek anlamında bir farkındalık yarattı. Bu farkındalık da
İTÜ ailesinde bir bağış mekanizmasını işler hale getirdi. ”
Mezunlarımız arasında, İTÜ Vakfı’nın kurulmasından duydukları heyecan ve vefa duygusuyla bağış yaparak destek olan pek çok isim var. İTÜ adını taşıyan bir vakfın kurulması yönünde ısrarlı yaklaşımıyla maddi katkılarda bulunan Orhan Öcalgiray, benim genel sekreterlik yaptığım yıllarda da bağış konusundaki hassasiyetini sürdürdü. Her yıl Aralık ayı geldiğinde beni arar “Güven Bey Oğlum, ben yine Vakıf için bir şey ayırdım. Ne zaman getireyim?” derdi. Sedat Üründül de büyük bağışçılarımızın başında gelir ve Verda Üründül Kız Öğrenci Yurdu onun yaptığı bağışla inşa edilmiştir. Kurucularımızdan Orhan Yavuz, Vakfın kuruluşundan itibaren her zaman yanımızda olmuş, yaptığı bağışlarla katkıda bulunmuştur ve günümüzde de bu duyarlılığını sürdürmektedir. Erol Üçer de uzun yıllar Vakfımıza önemli miktarda burs bağışı yapmıştır. Bu bağışlar sonuç olarak Vakıf kanalıyla İTÜ’ye destek için yapılmış bağışlardır. Elginkan Vakfı’nın Yönetim Kurulu’nda olduğum dönemde İTÜ Rektörlüğünün “Beşikten Üniversiteye” sloganıyla duyurduğu bir projesi vardı. Bu kapsamda Elginkan Lisesi’nin yapımı için İTÜ’ye 5 milyon dolar bağış yapılmasını sağladım.
İTÜ Vakfı Kurucu Üyeleri
Prof. Dr. Kemal KAFALI, Y. Müh. Üzeyir GARİH, Y. Müh. Orhan YAVUZ, Y. Müh. Nafiz YÜREKLİ, Y. Müh. Mesut GÖKSU, Prof. Dr. Enver ÇETMELİ, Prof. Dr. Güngör EVREN, Prof. Dr. Münir EKONOMİ, Y. Müh. Selahattin ÜZEL, Prof. Dr. Yalçın AKÖZ, Prof. İsmet AKA, Prof. Dr. Fuat Yavuz BOR, Y. Müh. Şarık TARA, Y. Müh. Ayduk KORAY, Y. Müh. Şahap ÖZER, Y. Müh. Dinçer ONUR, Prof. Dr. Nimet ÖZDAŞ, Y. Müh. Nurettin KOÇAK, Y. Müh. Mehdi AYDINER, Y. Müh. Babür YILANLIOĞLU, Y. Müh. Osman MÖREL, Y. Müh. Hulusi ÇETİNOĞLU, Prof. Dr. Reşat BAYKAL, Prof. Dr. Fikret KESKİNEL, Y. Müh. Mansur ŞAHİN, Y. Müh. Mim. Enver TOKAY, Y. Müh. Mim. Adnan KOCAASLAN
İTÜ Vakfı’na bugüne kadar başkanlık yapmış olan isimler
Prof. Dr. Kemal KAFALI 24 Nisan 1984 - 1998
Dr. Y.Müh. H. Sedat ÜRÜNDÜL 17 Mart 1998 - 1999
Prof. İlhan KAYAN 07 Ocak 1999 - 2000
Dr. Y. Müh. Orhan YAVUZ 21 Aralık 2000 - 2002
Prof. Dr. Gülsün SAĞLAMER 11 Nisan 2002 - 2005
Prof. Dr. H. Faruk KARADOĞAN 17 Mayıs 2005 - 2009
Prof. Dr. Muhammed ŞAHİN 07 Nisan 2009 - 2012
Prof. Dr. Mehmet KARACA 28 Ağustos 2012 - 2020
Prof. Dr. İsmail KOYUNCU 22 Eylül 2020 - …
Günümüzde İTÜ Vakfı Yönetim Kurulu
Prof. Dr. İsmail Koyuncu (Yönetim Kurulu Başkanı)
Y. Müh. O. Naci Endem (Yönetim Kurulu Başkan Vekili)
Y. Müh. Ülkü Arıoğlu (Yönetim Kurulu Başkan Yrd.)
Y. Müh. Güner Koçel (Sayman Üye)
Prof. Dr. Sinan Mert Şener
Müh. Suat Necat Öney
Prof. Dr. Eşref Adalı
Y. Müh. Şevki Yöntem
Y. Müh. Cavit Afacan (Prof. Dr. Güven Önal yerine 22.4.2024 tarihinden itibaren)